czwartek, 25 sierpnia 2016

finał dziesiątego sezonu ChTO

26 sierpnia, godz. 19:00
w Sztygarce
Jakobi i Leidental
Teatr im. Ludwika Solskiego (Tarnów)

tekst: Hanoch Levin
przekład: Michał Sobelman
reżyser: Małgorzata Warsicka
kostiumy: Hanna Podraza
muzyka: Karol Nepelski
scenografia: Hanna Podraza, Małgorzata Warsicka
na scenie: Matylda Baczyńska, Jerzy Pal, Bartosz Woźny (gościnnie)
czas trwania: 70 minut

Przyjaźń Jakobiego i Leidentala przejdzie ciężką próbę, kiedy w ich spokojnym, polegającym głównie na piciu herbaty i grze w domino, życiu pojawi się czarująca fizycznością i muzycznym talentem Szahasz. Który z panów zdobędzie tę wyjątkową kobietę? Hanoch Levin z właściwym sobie czarnym humorem analizuje relacje damsko-męskie, odczarowuje sentymentalne mity i każe swoim bohaterom skonfrontować się z pustką ich życia. W dramat wkomponowane są piosenki, będące muzycznym komentarzem do wydarzeń w sztuce. Jak to u Levina, groteska miesza się z powagą, śmiech z płaczem, nadzieja z jej brakiem. Czy w tym świecie możliwy jest happy end?
Wejściówki w cenie 20 zł dostępne w sieci ticketportal
http://www.ticketportal.pl/podujatie_search.asp?ID=22239
oraz w recepcji Sztygarki (tel. 32 249 59 92)

26 sierpnia, godz. 21:00
pod wieżą Prezydent
Dwugłowy Smok
projekcja filmu i toast jubileuszowy
scenariusz: Jadwiga Kocur
reżyseria: Jadwiga Kocur, Leszek Ptaszyński, Barbara Łuczak
dokumentacja: Elżbieta Kocur, Magdalena Hajda, Ireneusz Tomeczek
lektor: Ireneusz Załóg
muzyka: Artur Rojek
zdjęcia: Mieczysław Herba
dźwięk: Piotr Gburek, Tomasz Jaskulski
montaż: Mirosław Kęsiak
opracowanie graficzne: Matylda Sałajewska, Michał Kopaniszyn

Dwugłowy Smok to krótki epizod wspólnej polsko-niemieckiej historii, którą rozpoczął w 1922 roku podział Górnego Śląska na dwa wrogo nastawione do siebie państwa, a zakończył wybuch drugiej wojny światowej.
Pretekstem dla filmowej opowieści o Górnym Śląsku jest architektura dwudziestolecia międzywojennego, przez pryzmat której toczy się opowieść o społecznej i politycznej traumie spowodowanej podziałem regionu. W konsekwencji Górny Śląsk, w ciągu zaledwie kilku lat, z prowincjonalnego pogranicza zaczął się zmieniać w nowoczesną metropolię nasyconą architekturą z kręgu Neues Bauen, Le Corbusiera i Szkoły Chicagowskiej, stając się najbardziej progresywnym eksperymentem urbanistycznym Europy początku lat trzydziestych XX wieku.

Wstęp wolny

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz